Ik heb geprobeerd de mooiste en meest treffende gelijkenissen/tweelingen/huwelijken tussen Vlissingen en Italie te koppelen. En het heeft mezelf soms verbaasd: zoveel overeenkomsten.
Bij ieder 'setje' heb ik een heel kort verhaaltje geschreven. De komende maand zal ik die korte anekdotes hier noteren.
Ik kreeg een mailtje van de tandarts uit Castiglione del
Lago. Hij had in een galerie in Cortona een ansichtkaart gezien, waarvan hij
meende dat zijn huis en zijn scooter er op waren afgebeeld. De galeriehouder
gaf hem mijn gegevens. Hij wilde het origineel graag kopen. Ik nodigde
hem uit in mijn atelier, waar hij nog dezelfde week kwam. Met zijn moeder van
93, in een Mehari zonder voorruit. Het oude mens werd uit de Citroën getorst en
op een stoel in mijn atelier gezet. Toen ik de prijs van de originele prent
noemde, bromde ze dat ze de ansichtkaart mooier vond. Dat kon ik alleen maar
beamen: een kaart is gedrukt op glanzend papier en bovendien had ik het
origineel in Photoshop bijgewerkt voor een warmer kleurcontrast. Zoon dramde
door. Natuurlijk wilde hij het origineel hebben. En vooral weten waarom ik
juist dát stukje straat had getekend. Was het vanwege de scooter? Vond ik zijn
huis zo bijzonder? Juist zijn huis? Uiteraard gaf ik de juiste antwoorden, maar
moeder probeerde het nog één keer: ze zei: “Als je op een stoeltje in de straat
gaat zitten, kun je de hele dag naar je huis kijken…”
Ineens zag ik de overeenkomst met tekening 24 uit de serie
November = Vlisdingen. Hetzelfde perspectief, gevels… Nu ben ik zo benieuwd of
die meneer met de fiets aan zijn hand zich meldt? Het was donderdag 24
november, rond half tien in de ochtend. De locatie is ons allen bekend. Wie
herkent hem?
Oja, uiteraard heb ik de originele illustratie verkocht. Ik
kwam hem laatst tegen op een terras in Castiglione del Lago. Hij zat met zijn
moeder een ijsje te eten, maar zij was ondertussen in de stoel in slaap
gevallen. Hij vroeg me: “Wil je mijn Mehari ook een keer tekenen?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten